Sprawdź, czy nie jesteś zbyt surowym rodzicem!
Twoje dziecko jest wyjątkowo grzeczne? Takie spokojne, miłe i ułożone? To nie zawsze jest zdrowy objaw. Może świadczyć o tym, że zbyt surowo je wychowujesz!
Jak rozpoznać, czy rodzice są zbyt surowi? Dokładną listę niepokojących cech u dziecka podaje Joshua D. Sparrow w książce „Rozwój dziecka. Od 0 do 3 lat”[1]:
- Dziecko jest zbyt grzeczne lub zbyt spokojne albo nie śmie wyrażać negatywnych emocji.
- Dziecko jest zbyt wrażliwe nawet na subtelną krytykę.
- Dziecko nie testuje rodziców zachowaniami typowymi dla danego wieku.
- Dziecko nie ma poczucia humoru i radości życia.
- Dziecko łatwo się irytuje lub przeważnie jest niespokojne.
- Dziecko przejawia objawy napięcia w innych obszarach – takich jak karmienie, sen czy korzystanie z toalety – i może się cofnąć do wcześniejszych etapów rozwoju, zachowując się jak dużo młodsze dziecko lub niemowlę.
- Dziecko jest agresywne, może naśladować zachowania swoich rodziców i przelewa swoją złość za zbyt pochopne kary na rodzeństwo, rówieśników lub zwierzęta domowe.
Ja wiem, że rodzice cieszą się, kiedy dziecko jest grzeczne. Sama czasem chciałabym mieć dwa aniołki zamiast moich diabełków 😉 Ale pomyślmy: czy na pewno chcemy dziecko wychować na osobę bezwzględnie podporządkowaną autorytetom? Taką, która zawsze zrobi to, czego od niej chce silniejszy? Taką, która będzie tylko ślepo wykonywać polecenia?
Ja nie chcę tego dla swoich dzieci. Chcę, żeby były silnymi, niezależnymi jednostkami.
Tak, denerwuję się, kiedy na moje: „Proszę posprzątaj klocki”, córka mówi: „Nie!”. Wtedy tłumaczę, przekonuję. Zależy mi na tym, żeby zrozumiała, dlaczego ma coś zrobić – a nie po prostu wykonywała każdy rozkaz.
Człowiek, który w dzieciństwie był trzymany „silną ręką”, w dorosłości jest niepewny siebie, nieśmiały, uległy. Awans? Jaki awans, on zawsze będzie tylko „pod kimś”. Realizowanie marzeń? Nie, on będzie realizował cudze pragnienia…
Masz niegrzeczne dziecko? Może to i lepiej?
KOM
[1] Joshua D. Sparrow, Rozwój dziecka. Od 0 do 3 lat, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne Sp. z o.o., Sopot 2013, s. 288-289.
Bardzo ciekawy artykuł, mam nadzieję, że wielu rodziców go przeczyta.
żaden z punktów od 1-6 nie dotyczy mojej małej…czasem okazuje złość..nawet bardzo…ale ogólnie jest mocno ekspresyjna…a w przyszłości…sama miałam rodziców, którzy potrafili to wywarzyć, mam nadzieję , że i ja taka będę dla swojej córki
Nigdy nie chciałabym, żeby moje dziecko było grzeczne. Tzn. o ile taką by miało naturę – w porządku. Ale gdyby wynikało to z tego, że jestem surowym, zbyt wymagającym i okropnym rodzicem – nie, dziękuję.
Moja mała ma charakterek, potrafi tupnąć nogą, często testuje nas zbyt mocno (i czyni to z szelmowskim uśmieszkiem!), ale i tak wolę jej energię i radość życia, niż zahukane dzieci, które boją się odezwać, zaśmiać, pisnąć czy ruszyć z miejsca.
Okropne są takie rodziny gdzie jest jak w wojsku :(((
Biuedne dzieci surowych rodzic ów!
Skojarzyło mi się to z takim programem w tv, nie pamiętam już na którym kanale, gdzie dzieci były wywożone na kilka dni do takich surowych rodziców. Musiały tam np. wyciągać kolczyki z nosa, rąbac drewno. Trochę chore to było